Łojotokowe zapalenie skóry

Łojotokowe zapalenie skóry uważane jest za jedno z najczęstszych schorzeń skóry i dotyczy osób w każdym wieku, włącznie z niemowlętami (występuje wtedy pod nazwą ciemieniucha). To problem nie tylko kosmetyczny, ale również psychospołeczny, ponieważ wszelkie problemy skórne wpływają niekorzystnie na samopoczucie i jakość życia. Jak wyglądają zmiany skórne i czym są spowodowane?

Łojotokowe zapalenie skóry – przebieg

ŁZS to choroba o charakterze przewlekłym z tendencją do nawrotów. Zaostrzenie objawów następuje często w okresie jesienno-zimowym, z powodu silnego stresu lub przy infekcjach i przyjmowaniu niektórych leków. Początkowo występuje otrębiaste złuszczanie naskórka oraz umiarkowany rumień. Po przejściu do zaawansowanego stadium, ŁZS przybiera formę nieregularnych wyraźnie odgraniczonych czerwonych plam z nawarstwionymi żółtawymi strupami i niekiedy wysiękiem.

Łojotokowe zapalenie skóry – przyczyny

Początkiem łojotokowego zapalenia skóry jest nadmierne wydzielanie łoju przez gruczoły w miejscach takich jak twarz, owłosiona skóra głowy, klatka piersiowa czy plecy, co w połączeniu z nieprawidłową pracą układu odpornościowego powoduje namnażanie się drożdżaków z rodzaju Malassezja (ponieważ wnikają do warstwy rogowej naskórka, uwalniają lipazę, która doprowadza z kolei do tworzenia się wolnych kwasów tłuszczowych i zapoczątkowania procesu zapalnego).

Pojawienie się egzemy może mieć związek z:

  • zaburzeniami gospodarki hormonalnej;
  • stresem;
  • nieprawidłową dietą;
  • ogólnym złym stanem zdrowia;
  • nadużywaniem alkoholu;
  • HIV/AIDS (ŁZS dotyka nawet do 80% osób zakażonych wirusem HIV);
  • niedoborem cynku, selenu i witamin z grupy B;
  • noszeniem zbyt obcisłej, nieprzewiewnej odzieży;
  • błędami w pielęgnacji skóry;
  • zbyt intensywnym usuwaniem warstwy łojowej;
  • bulimią lub anoreksją.

! Łojotokowe zapalenie skóry nie ma jednak związku z alergiami i nietolerancjami pokarmowymi.

Jaka jest różnica pomiędzy AZS a ŁZS?

Atopowe zapalenie skóry objawia się:

  • suchą i łuszczącą się skórą,
  • zaczerwienieniem,
  • swędzeniem (które w przypadku ŁZS nie jest permanentne i tak silne)
  • tworzeniem się pękających skorup na skórze,
  • wysypką,
  • otwartymi, pękniętymi lub sączącymi się ranami (zwykle w trakcie zaostrzeń).
  • małymi guzkami wypełnionymi płynem jeśli dojdzie do infekcji.

Łojotokowe zapalenie skóry objawia się:

  • rumieniowo–złuszczającymi wykwitami pokrytymi strupami,
  • zaczerwienieniem,
  • tłustą oraz spuchnięta skórą,
  • białymi lub żółtawymi płatkami łuszczącej się skóry,
  • pieczeniem,
  • różowymi plackami na skórze (które są najbardziej widoczne u osób z ciemną karnacją).

Jak leczyć łojotokowe zapalenie skóry?

Najbardziej skuteczne w leczeniu ŁZS są preparaty do terapii miejscowej, dlatego najpowszechniej stosuje się te, które zawierają substancje przeciwzapalne i przeciwgrzybicze (w tym sterydowe). Co więcej, w przypadku leczenia zmian na owłosionej skórze głowy stosuje się również środki zawierające:

  • pirytonian cynku,
  • dziegcie,
  • ichtiol,
  • siarkę.

Warto pamiętać, że niektóre leki nie są bezpieczne przy długotrwałym stosowaniu, dlatego leczenie zawsze ustala dermatolog.