Leczenie POChP – na czym polega?
Data publikacji: 2 stycznia 2018POChP, czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc, w większości przypadków wywoływana jest długoletnim paleniem papierosów.
POChP – spirometria, czyli diagnostyka choroby
Istotą przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) jest utrudnienie przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Jest to spowodowane odpowiedzią zapalną płuc i oskrzeli na czynniki toksyczne – pyły i gazy. Najczęstszą przyczyną POChP jest palenie papierosów. Spirometria, nazywana inaczej badaniem spirometrycznym umożliwia rozpoznanie obturacji płuc oraz kontrolowanie leczenia choroby. Służy określeniu objętości i pojemności płuc. Badanie przeprowadzane jest poprzez wdmuchiwanie powietrza do specjalnego (jednorazowego i plastikowego) ustnika, który badany trzyma w ustach. Pacjent początkowo wykonuje kilka spokojnych oddechów, a następnie nabiera jak najwięcej powietrza i wydmuchuje go (jak najmocniej i jak najdłużej). Czynność tę należy powtórzyć kilkukrotnie, aby otrzymać miarodajny wynik.
Metody leczenia POChP – leczenie farmakologiczne
POChP jest schorzeniem, które nie poddaje się całkowitemu wyleczeniu. Stosowane metody leczenia służą zmniejszeniu nasilenia objawów, takich jak duszność, kaszel oraz odkrztuszanie plwociny, a także spowolnieniu tempa rozwoju choroby. Leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc jest zależne od stopnia zaawansowania schorzenia. Zastosowanie ma m.in. leczenie farmakologiczne, którego głównym celem jest zmniejszenie uczucia duszności i usprawnienie przepływu powietrza przez płuca. Jedną z grup wykorzystywanych preparatów są leki rozszerzające oskrzela w postaci wziewnej lub doustnej. Ich działanie polega na zwiększeniu objętości wdechowej płuc. Należy je stosować przy wystąpieniu u chorego duszności. U osób z zaawansowaną postacią choroby i częstymi zaostrzeniami stosuje się glikokortykosteroidy wziewne lub doustne. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy pojawia się ryzyko rozwoju zapalenia płuc, wykorzystuje się antybiotykoterapię.
Metody leczenia POChP – tlenoterapia
Tlenoterapia znajduje zastosowanie w leczeniu ciężkiej postaci przewlekłej obturacyjnej choroby płuc z niewydolnością oddechową. Zapotrzebowanie osoby chorej na tlen ustala się na podstawie gazometrii – badania określającego poziom gazów we krwi (tlenu i dwutlenku węgla). Tlen najczęściej podawany jest przy pomocy specjalnej maski lub cewnika. Tlenoterapia przyczynia się do poprawy jakości życia chorego, a także do jego przedłużenia. Ma również pozytywny wpływ na funkcjonowanie intelektualne i emocjonalne chorego. Leczenie tlenem przyniesie pożądane efekty, tylko wówczas, gdy spełni się dwa podstawowe kryteria: stosowanie tlenu codziennie przez co najmniej 15h oraz prawidłowa kwalifikacja do leczenia.
Metody leczenia POChP – udrażnianie drzewa oskrzelowego
W leczeniu POChP zastosowanie ma również udrażnianie drzewa oskrzelowego, nazywane inaczej toaletą drzewa oskrzelowego. Polega ona na oczyszczaniu dróg oddechowych z nadmiaru zalegającej w nich gęstej wydzieliny. Jedną z częściej wykorzystywanych metod jest drenaż ułożeniowy. Osobę chorą układa się w takiej pozycji, by drenowany odcinek dróg oddechowych umiejscowiony był mniej więcej w połowie mostka. Powoduje to, że wydzielina wskutek działania sił grawitacji może swobodnie spływać.
Metody leczenia POChP – rehabilitacja oddechowa
Rehabilitacja oddechowa jest kolejnym ważnym elementem leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Jej rozpoczęcie jest zalecane od chwili rozpoznania choroby. Celem rehabilitacji oddechowej usprawnienie procesu wentylacji płuc. Obejmuje ona ćwiczenia oddechowe oraz fizyczne, wśród których zalecanymi formami aktywnością są m.in. jazda na rowerze, pływanie oraz energiczne spacery. Na rehabilitację oddechową przy POChP składa się również edukacja osoby chorej oraz jego rodziny dotycząca m.in. aktualnych metod i technik stosowania preparatów leczniczych i udrażniania drzewa oskrzelowego oraz sposobów radzenia sobie z chorobą i jej objawami.
