Choroba Rittera – dermatoza wywołana gronkowcem złocistym

Choroba Rittera to gronkowcowy zespół zapalenia skóry (SSSS – staphylococcal scalded skin syndrome). Dermatoza występuje najczęściej u niemowląt i małych dzieci, jednak czasami pojawia się w również u dorosłych. Inne nazwy choroby to złuszczające zapalenie skóry oraz gronkowcowy zespół oparzonej skóry.

Przyczyny choroby Rittera

Choroba Rittera powodowana jest działaniem eksfoliatyny, produkowanej na naskórku przez gronkowca złocistego. Ta gram-dodatnia bakteria jest odporna na działanie czynników zewnętrznych oraz wiele antybiotyków. Złuszczające zapalenie skóry zwykle rozpoczyna się w pierwszych dniach życia. Starsze dzieci oraz dorośli są mniej narażeni na zachorowanie, ponieważ z wiekiem nabywają przeciwciał przeciwko egzotoksynie.

Objawy choroby Rittera

Choroba, pomimo że trwa kilka dni, ma ciężki przebieg. Do objawów należą:

  • rumień
  • łuszczący się naskórek
  • zmiany pęcherzowe, przypominające oparzenia II stopnia
  • objaw Nikolskiego (przy ucisku palcem naskórek oddziela się od skóry właściwej)
  • rozległe przestrzenie pozbawione naskórka.

Jednak podczas choroby stan ogólny pacjenta również ulega pogorszeniu – towarzyszącymi zapaleniu objawami są: podwyższona temperatura, ból, odwodnienie i obniżenie nastroju. Obraz kliniczny przypomina oparzenia II stopnia.

Diagnoza i leczenie choroby Rittera

Do prawidłowego zdiagnozowania zapalenia skóry niezbędne jest badanie histopatologiczne wycinka skóry. Leczenie polega na antybiotykoterapii. Ważne jest szybkie i właściwe postawienie diagnozy, ponieważ kortykosteroidy ma bardzo niekorzystny wpływ na przebieg choroby. Okres trwania jest przeważnie kilkudniowy.