Gronkowiec złocisty – jak chronić się przed zakażeniem?

Bakterie gronkowca kolonizują naszą skórę i błony śluzowe – niektóre szczepy są obojętne, stanowią część naturalnej flory bakteryjnej człowieka, jednak inne (w tym gronkowiec złocisty Staphylococcus aureus) są naprawdę niebezpieczne. Z artykułu dowiesz się, jak dochodzi do zakażenia, jakie choroby wywołuje gronkowiec i jak ograniczyć ryzyko zachorowania.

Gronkowiec złocisty – dlaczego jest szkodliwy?

Gronkowiec złocisty produkuje toksyny cytolityczne oraz enzymy, które umożliwiają rozprzestrzenianie się tego drobnoustroju w zakażonym organizmie, powodując uszkodzenie tkanek. Potrafi przetrwać w niesprzyjających warunkach – nie reaguje na temperaturę i opiera się wielu antybiotykom.

Jakie choroby są skutkiem zakażenia gronkowcem złocistym?

Gronkowiec złocisty może wywoływać:

  • choroby skóry
  • choroby układu oddechowego
  • schorzenia układu moczowego
  • choroby przewodu pokarmowego
  • posocznice i ropowice
  • zapalenia ropne stawów
  • zapalenie sutków, szpiku i kości
  • zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  • chorobę Rittera
  • zespół wstrząsu toksycznego.

gronkowiec złocisty MRSA zdrowo.pl

Gronkowiec złocisty – kto jest najbardziej podatny na zakażenie?

Do grup ryzyka należą osoby z obniżoną odpornością,  uszkodzeniami skóry, korzystający z publicznych basenów i siłowni, odwiedzający szpitale oraz personel medyczny (narażony na kontakt z chorymi). Najczęściej do zarażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą mającą gronkowca (w tym stosunek płciowy) lub przedmiotami, których używała.  Bakterie te są niemal wszędzie – w powietrzu, glebie, wodzie, pożywieniu. Dostają się do organizmu drogą kropelkową, poprzez wniknięcie do krwioobiegu lub zjedzenie zakażonego jedzenia.

Diagnoza i leczenie gronkowca złocistego

Statystycznie co trzecia osoba ma gronkowca, nie zdając sobie sprawy z jego obecności. Leczeniu podlegają te osoby, w których wystąpiły objawy zakażenia. W celu diagnozy wykonuje się badania laboratoryjne krwi, moczu lub tkanki zainfekowanego obszaru, ewentualnie wymaz z nosa i gardła. Następnie niezbędne jest wykonanie dalszych badań, żeby dobrać odpowiedni sposób leczenia. Choremu zlecana jest antybiotykoterapia, ale do skutecznego wyleczenia należy stosować właściwą dietę i dbać o siebie – w tym czasie należy bezwzględnie odstawić alkohol i papierosy. Leczenie można wspomagać naturalnymi preparatami, takimi jak srebro koloidalne czy wyciąg z pestek grejpfruta.

Niebezpieczna odmiana gronkowca złocistego – MRSA

MRSA (methicyllin-resistant Staphylococcus aureus) to gronkowiec złocisty odporny na metycylinę. Do zakażenia dochodzi najczęściej podczas pobytu w szpitalu, a największe ryzyko występuje na oddziałach neonatologicznych (opieka nad noworodkami), oparzeniowych, w salach zabiegowych i na intensywnej terapii. Chorym podaje się wankomycynę i teikoplaninę, jednak leczenie jest trudne i nie zawsze skuteczne.

Jak chronić się przed zakażeniem gronkowcem złocistym?

  • przestrzegaj zasad higieny osobistej – myj ręce, zwłaszcza po skorzystaniu z toalety oraz przed posiłkiem
  • stosuj się do zaleceń higienicznych będąc w szpitalu – korzystaj z płynów antyseptycznych do dezynfekcji dłoni, zmieniaj obuwie, zwracaj uwagę na to czy personel medyczny przestrzega standardów czystości
  • nie korzystaj z podejrzanych salonów kosmetycznych – przyjrzyj się, czy używane przyrządy są właściwie dezynfekowane
  • nie pożyczaj przedmiotów higieny osobistej (maszynki do golenia, ręcznika, pilniczka, szczoteczki, gąbki, etc.)
  • unikaj kontaktu z otwartymi ranami innych osób
  • zawsze dezynfekuj i opatruj własne rany (nawet drobne uszkodzenia skóry)
  • zmieniaj pościel min. raz na dwa tygodnie oraz pierz pościel i ręczniki w wysokiej temperaturze
  • zawsze bierz prysznic po treningu (zwłaszcza, jeśli korzystasz z siłowni)
  • umyj się po zabawie z psem, i nie pozwól mu się lizać po twarzy ani spać w tobą w łóżku a jeśli zobaczysz u niego suche, czerwone plany, skonsultuj się z weterynarzem
  • dbaj o odporność!

Źródło: zobacz.