Gronkowiec złocisty – jak chronić się przed zakażeniem?
Data publikacji: 5 lipca 2019Bakterie gronkowca kolonizują naszą skórę i błony śluzowe – niektóre szczepy są obojętne, stanowią część naturalnej flory bakteryjnej człowieka, jednak inne (w tym gronkowiec złocisty Staphylococcus aureus) są naprawdę niebezpieczne. Z artykułu dowiesz się, jak dochodzi do zakażenia, jakie choroby wywołuje gronkowiec i jak ograniczyć ryzyko zachorowania.
Gronkowiec złocisty – dlaczego jest szkodliwy?
Gronkowiec złocisty produkuje toksyny cytolityczne oraz enzymy, które umożliwiają rozprzestrzenianie się tego drobnoustroju w zakażonym organizmie, powodując uszkodzenie tkanek. Potrafi przetrwać w niesprzyjających warunkach – nie reaguje na temperaturę i opiera się wielu antybiotykom.
Jakie choroby są skutkiem zakażenia gronkowcem złocistym?
Gronkowiec złocisty może wywoływać:
- choroby skóry
- choroby układu oddechowego
- schorzenia układu moczowego
- choroby przewodu pokarmowego
- posocznice i ropowice
- zapalenia ropne stawów
- zapalenie sutków, szpiku i kości
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
- chorobę Rittera
- zespół wstrząsu toksycznego.
Gronkowiec złocisty – kto jest najbardziej podatny na zakażenie?
Do grup ryzyka należą osoby z obniżoną odpornością, uszkodzeniami skóry, korzystający z publicznych basenów i siłowni, odwiedzający szpitale oraz personel medyczny (narażony na kontakt z chorymi). Najczęściej do zarażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z osobą mającą gronkowca (w tym stosunek płciowy) lub przedmiotami, których używała. Bakterie te są niemal wszędzie – w powietrzu, glebie, wodzie, pożywieniu. Dostają się do organizmu drogą kropelkową, poprzez wniknięcie do krwioobiegu lub zjedzenie zakażonego jedzenia.
Diagnoza i leczenie gronkowca złocistego
Statystycznie co trzecia osoba ma gronkowca, nie zdając sobie sprawy z jego obecności. Leczeniu podlegają te osoby, w których wystąpiły objawy zakażenia. W celu diagnozy wykonuje się badania laboratoryjne krwi, moczu lub tkanki zainfekowanego obszaru, ewentualnie wymaz z nosa i gardła. Następnie niezbędne jest wykonanie dalszych badań, żeby dobrać odpowiedni sposób leczenia. Choremu zlecana jest antybiotykoterapia, ale do skutecznego wyleczenia należy stosować właściwą dietę i dbać o siebie – w tym czasie należy bezwzględnie odstawić alkohol i papierosy. Leczenie można wspomagać naturalnymi preparatami, takimi jak srebro koloidalne czy wyciąg z pestek grejpfruta.
Niebezpieczna odmiana gronkowca złocistego – MRSA
MRSA (methicyllin-resistant Staphylococcus aureus) to gronkowiec złocisty odporny na metycylinę. Do zakażenia dochodzi najczęściej podczas pobytu w szpitalu, a największe ryzyko występuje na oddziałach neonatologicznych (opieka nad noworodkami), oparzeniowych, w salach zabiegowych i na intensywnej terapii. Chorym podaje się wankomycynę i teikoplaninę, jednak leczenie jest trudne i nie zawsze skuteczne.
Jak chronić się przed zakażeniem gronkowcem złocistym?
- przestrzegaj zasad higieny osobistej – myj ręce, zwłaszcza po skorzystaniu z toalety oraz przed posiłkiem
- stosuj się do zaleceń higienicznych będąc w szpitalu – korzystaj z płynów antyseptycznych do dezynfekcji dłoni, zmieniaj obuwie, zwracaj uwagę na to czy personel medyczny przestrzega standardów czystości
- nie korzystaj z podejrzanych salonów kosmetycznych – przyjrzyj się, czy używane przyrządy są właściwie dezynfekowane
- nie pożyczaj przedmiotów higieny osobistej (maszynki do golenia, ręcznika, pilniczka, szczoteczki, gąbki, etc.)
- unikaj kontaktu z otwartymi ranami innych osób
- zawsze dezynfekuj i opatruj własne rany (nawet drobne uszkodzenia skóry)
- zmieniaj pościel min. raz na dwa tygodnie oraz pierz pościel i ręczniki w wysokiej temperaturze
- zawsze bierz prysznic po treningu (zwłaszcza, jeśli korzystasz z siłowni)
- umyj się po zabawie z psem, i nie pozwól mu się lizać po twarzy ani spać w tobą w łóżku a jeśli zobaczysz u niego suche, czerwone plany, skonsultuj się z weterynarzem
- dbaj o odporność!
Źródło: zobacz.